Әзер җаваплар

СОРАУНЫҢ АСЫЛЫННАН ЧИТКӘ КИТҮ

- Аңладыңмы?

- Аңлавын аңладым, төшенә генә алмадым.

 

- Ә мин нишлим?

- Ни теләсәң, шуны эшлә, тешең булса, телең тешлә.

 

- Белдеңме?

- Белдем, колагыма элдем, берсеннән керде, берсеннән чыгып китте.

 

- Булдымы?

- Булды дигәндә койрыгын борды.

 

- Бушлаймы?

- Бушлай сыер гына мышнай.

 

- Бүген ничәсе?

- Кадер кичәсе.

 

- Бүген ялдамы әллә?

- Ялда да, койрыкта да.

 

- Дәлеше?

- Дәлеше кабак бәлеше.

 

- Иеме?

- Ие, иемәсәң бие.

 

- Исәнме?

- Исән булмасам, әллә син врачмы?

 

- Исәнме?

- Ә үзең   кисәүме?

 

- Ишетмәдем, ни дисең?

- Базарда колак саталар, ди. Барып ал дим.

 

- Кайда?

- Былтыргы кар астында.

 

- Кайда?

- Каербидә.

 

- Кайдан килдең?

- Кайдырмый тау астыннан.

 

- Кайчан?

- Бозау агачка арты белән менгәндә.

 

- Кайчан?

- Карт алаша тай булганда.

 

- Кайчан?

- Качкан көнне иртән.

 

- Кайчан?

- Качып барганда.

 

- Кайчан?

- Кояш тискәре яктан чыкканда.

 

- Кайчан?

- Кызыл кар яугач.

 

- Кайчан?

- Дөянең койрыгы кайчан җиргә тияр, шунда.

 

- Кайчан?

- Язган булса яз көне, кушкан булса кыш көне.

 

- Кайчангача?

- Яз сорамаска, көз түләмәскә.

 

- Картаюлар ничек?

- Карт аю урманда гына була ул.

 

- Кая барасың?

- Каен башына.

 

- Кая барасың?

- Каерып салырга.

 

- Кая бардың?

- Кайманга - катык ашарга.

 

- Кая бардың?

- Эт туена кода булып бардым.

 

- Кем?

- Каян белим, кулын куеп китмәгән.

 

- Кем?

- Кем дигәннең кече улы.

 

- Кем?

- Кем дигәннең үзе, маңгаенда ике күзе.

 

- Кем малае син?

- Кемән улы Кемәнетдин малае.

 

- Кыйммәтме?

- Акча белән башма-баш.

 

- Мәгънәсе?

- Мәгънәсе - капка баганасы.

 

- Ни булган?

- Пешкән шалкан чи булган.

 

- Ни хак?

- Хак ярым хак, пот ярым борчак, бер кием чабата, калганы акчалата.

 

- Нигә карыйсың?

- Күңелемә ярыйсың.

 

- Ник?

- Син ни әйтер икән дип.

 

- Ник чәй эчмисең?

- Чәй белән кытай битен юа, ди.

 

- Нихәл?

- Сине күргәч, бетте хәл.

 

- Нихәл?

- Хәл иминлек, акча меңлек, алыштырырга вак юк.

 

- Нихәл?

- Хәл йөзгә җитә, кул тезгә җитә.

 

- Нихәл?

- Хәл хәер, ярлы баер, бай бөләр, иманасын кем түләр?

 

- Ни хәл?

- Шөкер дигән көн бар, бер салмалык он бар.

 

- Нихәл?

- Хәл хәлвәт, киндер күлмәк, ыштан бурлат, киткәннәр урлап.

 

- Нихәл?

- Юк шөкергә тук шөкер.

 

- Ничек эшләр?

- Эшләр - шак-шок итә тешләр.

 

- Нишли?

- Ат булып кешни, сыер булып мөгри.

 

- Нишли?

- Тире җыеп күн эшли.

 

- Нишлисең?

- Дуңгыз дагалыйм.

 

- Нишләп?

- Шулай шәп.

 

- Нишләп яту?

- Тик яту белән бик тату.

 

- Нәрсә?

- Тозлы кыяр-кәбестә.

 

- Оялмыйсыңмы?

- Өй алып, мунча сатканым юк.

 

- Саумысыз?

- Сау булмасак,  әллә баш очыбызда ясин чыкмакчы буласызмы?

 

- Сәбәбе?

- Сәбәбе - карабодай сәнәге.

 

- Сәгать ничә?

- Кичәгечә.

 

- Сиңа ничә яшь?

- Яшьне ат базарында гына сорыйлар.

 

- Сөенчесенә ни?

- Сөенчесенә уң колагың үзеңә.

 

- Сөйгәнең кем?

- Койрыклы җен, үземә әрәм, кешегә хәрам.

 

- Суны нигә күп ташыйсыз?

- Киптерәбез.

 

- Туйганыңны кайдан беләсең?

- Син күземә ике булып күренәсең.

 

- Үсәсезме?

- Үсәбез: тәбәнәк җиргә баш тия.

 

- Хәлләр ничек?

- Ал да гөл, калганын үзең бел.

 

- Хәлләр ничек?

- Алда гөл, артта кычыткан.

 

- Хәлләр ничек?

- Ат мөгезе кебек.

 

- Хәлләр ничек?

- Син сорама, мин әйтмим.

 

- Хәлләр ничек?

- Хәлләр бишни, сезнеке нишли?

 

- Хәлләр ничек?

- Хәлләр изге, тегеләр генә бизде.

 

- Хәлләр ничек?

- Хәлләр имин, кешегә тимим.

 

- Хәлләр ничек?

- Шөкерле-бөкерле, һаман бер төрле.

 

- Чибәрме?

- Чибәр: күрсәң гайрәтең чигәр.

 

- Читтә ничек соң?

- Читнең чите корсын.

 

- Шулаймы?

- Шулаен ул шулай да, ярый ла эш барып торса уңайга.

 

- Шуннан?

- Шуннан утырган да шуган, тауга түбән булган.

 

- Эш хакы күпме?

- Айга утыз көн, йокы үзеңнән.

 

УРЫНСЫЗ ТӘКЪДИМ, ҮПКӘ-ДӘГЪВАЛАРНЫ КИРЕ КАГУ

- Алып җибәр!

- Алырга акчаның күзенә ак төшкән әле.

 

- Арыдым.

- Арсаң ат ялла, үзең җәяү бар.

 

- Ач!

- Ач булсаң, туеп кил.

 

- Ачуым килә.

- Ачуың килсә, борыныңны тешлә.

 

- Ачуым килә.

- Синең ачуың, минем аякчуым.

 

- Ашаган җиренә сыер да кайта.

- Кайтуын кайта да, аның сөтен савып калалар шул.

 

- Әү!

- Авызың дәү.

 

- Барыбер.

- Барыбер булса, ишектән йөрми тәрәзәдән йөрерләр иде.

 

- Беләм.

- Белүен беләсең дә, кыңгыр сибәсең.

 

- Беләм.

- Син белгәнне без белгән, калганын чөйгә элгән.

 

- Беләм.

- Син белгәнне мин чабата башына элгән.

 

- Беләм.

- Син белгәнне мин чормага меңгереп элгән.

 

- Беләм.

- Син белгәнне мин белеп оныткан.

 

- Беләм.

- Үзең беләсең, эт күк өрәсең.

 

- Буе кечкенә.

- Буй белән Агыйдел буйлыйсы юк әле.

 

- Бәхил түгел.

- Бәхилең бәке астына, үзең сәке астына.

 

- Гафу ит.

- Гафуың белән сату ит.

 

- Гыйшык.

- Гыйшыгын гыйшык та, бишмәт тишек.

 

- Егылам.

- Егылсаң, җирдән түбән китмәссең.

 

- Елый.

- Еласа, кашы-күзе кара булыр.

 

- Җүләр!

- Иманаңны кем түләр.

 

- Иренәм.

- Иренгәнне тиз иргә бирәләр.

 

- Иртә бит әле.

- Иртә булса, соң булмаска әйбәт булыр.

 

- Иртәгә.

- Иртәгә үз киявем дә килә.

 

- Ишетерләр.

- Ишетмәгәйләре тагын. Күз күрер өчен, колак ишетер өчен бирелгән.

 

- Кечкенә бит.

- Тиресен текмәгән, үсәр әле.

 

- Килешми.

- Килешкәне килендә.

 

- Килешми.

- Килешкәне килешкәч.

 

- Китә.

- Киткән китсен, җәһәннәмгә тикле юл ачык.

 

- Китәм.

- Китсәң, килгән юлыңа киртә кормаган.

 

- Китәм.

- Китсәң, килгән юлыңа юкә үсмәгән.

 

- Кулымны кисәргә бирәм.

- Кулыңны түгел, башыңны кистерсәң дә ышанмыйм.

 

- Куркам.

- Курыкма, бүре түгел - ашамас.

 

- Кызык.

- Бер табак сызык.

 

- Көнләшәм.

- Көнләшкән көндәшлеккә барсын.

 

- Күз тияр.

- Аңа ике күз тигән инде, бүтән күз тимәс.

 

- Мин синнән элек туган!

- Син элек тусаң, мин белеп туган.

 

- Мин үзем дә белекле.

- Белеклесен белекле дә, борын астың җелекле.

 

- Минем сүз өскә чыкты.

- Сүзең өскә чыкты: һавада очып йөри, үзең генә аста калдың.

 

- Озак!

- Тиз тумагансыңдыр әле.

 

- Озатыйм!

- Рәхмәт, үзем генә озаермын.

 

- Оялам.

- Өй алырга, монДа өй сатучы юк әле.

 

- Оят!

- Өй ат булса, күптән җигеп китәр идек.

 

- Оят!

- Өй-ат Мәкәрҗәдә кыйбат, барып алырга ерак.

 

- Сәлам!

- Саламыңа печән.

 

- Телең корыр!

- Минем телем болай да бик коры, селәгәем агып тормый.

 

- Тизрәк йөр!

- Оча белмим инде, аяк белән йөрим.

 

- Туйдым.

- Туйсаң тәүбә кыл.

 

- Уңган.

- Уңганның койрыгы туңган.

 

- Уф, алла!

- Арсаң ат ялла.

 

- Үпкәләгән.

- Үпкәләгәнгә үпкә ашаталар.

 

- Үпкәләгән.

- Үпкәләгәннең өенә барыш.

 

- Үпкәләгән.

- Үпкәләсә, мәче үпкәсе ашасын.

 

- Үпкәләгән.

- Үпкәләсә, үпкәсе бавырыннан ерак китмәс әле.

 

- Хуш!

- Сөйләшкәндә безне дә куш.

 

- Ышанмыйм.

- Ышанмасаң, үзең карган.

 

- Юк.

- Юкка мин үзем дә тук.

 

- Язык булыр.

- Язык казык башына.

 

- Язык!

- Язык казык башында, җырлап торчы каршымда.

 

- Ярамый.

- Ярамаган - дөньяга яралмаган.

 

- Ярамый.

- Ярамаса, юынырсың.

 

- Ярар!

- Ярасы юк, ярылган да, ямалган да.

 

- Яхшылык итмәкче була.

- Яхшылыгы - яхшы ат түгелдер әле, атланып алмассың.